تولید یخ به صورت صنعتی در کشورهای توسعه یافته ، در ابتدای قرن بیستم شروع شد ولی در ایران در ابتدای دهه 50 خورشیدی صنعت تولید یخ از حالت طبیعی ( تولید یخ در یخچال های طبیعی ) به حالت صنعتی تغییر کرد . یکی از اولین شرکت های پیشرو در صنعت تولید یخ در ایران ، شرکت یخ شهرگیر بود که در سال 1345 شروع به فعالیت نموده بود . تولید یخ صنعتی ، با استفاده از آب چاه و پس از افزودن کلر ، به عنوان ماده ضد عفونی کننده به آب و استفاده از حوضچه های آب نمک و کندانسورهای آمونیاکی ، انجام می شد . در دهه های اخیر و به دلیل ازدیاد بی رویه جمعیت ، آب های سطحی و سفره های آب زیرزمینی به شدت آلوده شد و به تبع آن ، یخ های تولیدی از این آب های آلوده ، آلوده به انواع میکروب ها و آلاینده های شیمیایی شدند . در کشورهای توسعه یافته در نیمه های قرن بیستم و به دلیل افزایش نیاز به یخ خوراکی و به دلیل اهمیت روزافزون مقوله بهداشت و سلامت جامعه ، دستگاه های تولید تمام مکانیزه یخ ، برای تولید یخ لیوانی بهداشتی و بدون دخالت دست ، توسعه یافت و نسل جدیدی از یخ تولید شد . در ایران ،شرکت یخ شهرگیر به عنوان شرکتی پیشرو در تولید یخ در ایران ، در سال 1388 اقدام به وارد کردن اولین خط تولید تمام مکانیزه یخ لیوانی ( با ظرفیت تولید روزانه بیش از 70 تن یخ )به ایران نمود و در سال 1389 ، اولین یخ بهداشتی لیوانی را با نام یخ بهداشتی تیبا ، تولید نمود و در اختیار مشتریان قرار داد . لطفاً برای خواندن متن مقالۀ اصلی بر روی یخ/fa.wikipedia.org/wiki کلیک بفرمایید .